درباره آنالیز کننده کل نیتروژن و پروتئین

اندازه گیری کل نیتروژن و پروتین در صنایع غذایی، خوراک دام، کود و دارویی، یکی از آنالیزهای اساسی در کنترل کیفیت و تضمین کیفیت می باشد. در واقع میزان پروتئین از درصد نیتروژن اندازه گیری شده در نمونه محاسبه می شود که یک معیار کلیدی برای تعیین کیفیت و قیمت محصول می باشد. به این منظور شرکت بوچی (Buchi Co.) دستگاه های کجلدال (Kjeldahl) و دوماس (Dumas) را ارائه می کند.
روش کجلدال یک روش عمومی، دقیق و تکثیرپذیر برای اندازه گیری میزان پروتئین در غذا می باشد و یک روش استاندارد است که نسبت به سایر روش های اندازه گیری کل نیتروژن و پروتئین ارجحیت دارد. همچنین از آن برای ارزیابی خاک، فاضلاب، کود و مواد دیگر استفاده قرار می شود. این روش بر پایه هضم نمونه با سولفوریک اسید جهت تبدیل نیتروژن به آمونیوم سولفات است. پس از تبدیل آمونیوم به آمونیاک از طریق قلیایی کردن با سدیم هیدروکسید، آمونیاک در گیرنده بوریک اسید تقطیر می شود و بدنبال آن با محلول سولفوریک اسید تیتر می شود. میزان نیتروژن با استفاده از حجم مصرفی سولفوریک اسید و وزن نمونه قابل محاسبه است. دستگاه کجلدال دارای واحدهای اصلی هضم، تقطیر و تیتراسیون می باشد. هر یک از دستگاه های کجلدال ارائه شده توسط شرکت بوچی دارای ویژگی های منحصر بفردی می باشند که با توجه به نوع تقاضا می توانند برای اهداف گوناگون بطور موثر مورد استفاده قرار گیرند.

واحد هضم شامل انواع سیستم های حرارت دهنده بلوکی (KjelDigester K-446/K-449) و مادون قرمز (SpeedDigester K-439/K-425/K-436) می باشد.
 
 
واحد تقطیر دارای سه نوع دستی (Distillation Unit K-350)، نیمه خودکار (KjelFlex K-360) و تمام خودکار (KjelMaster K-375/K-376/K-377) بوده و جهت انجام تیتراسیون می توان از روش های رنگ سنجی و پتانسیومتری بهره برد.
 
 
روش دوماس یک تکنیک دستگاهی می باشد که قادر است غلظت نیتروژن و پروتئین را در نمونه های گوناگون اندازه گیری کند. این تکنیک به دلیل سرعت بالای آنالیز، رقیب اصلی روش کجلدال به شمار می رود. شرکت بوچی به منظور آنالیز سریع (تقریبا 4 دقیقه) نیتروژن و پروتئین در انواع نمونه های غذا، خوراک دام، نوشیدنی، کود، دارو و محصولات آرایشی، دستگاه DuMaster D-480 را ارائه می کند. این دستگاه بر اساس احتراق نمونه در حضور اکسیژن و در محفظه ای با دمای بالا عمل می کند که منجر به آزادسازی CO2، H2O و N2 می شود. سپس CO2 و H2O با عبور از ستونهای ویژه ای که آنها را جذب می کنند، حذف شده و در انتها میزان نیتروژن از طریق عبور گاز باقیمانده از ستونی که دارای یک آشکارساز حرارتی است، اندازه گیری می شود. همانند روش کجلدال، تبدیل غلظت نیتروژن در نمونه به مقدار پروتئین ضروی است.
 
اسکرول به بالا